Ο Σίμων Σίνας, ήταν βιεννέζος βαρόνος και μέγας ευεργέτης. Το πιο γνωστό ευεργέτημά του είναι τα χρήματα που έδωσε για την ανέγερση της Ακαδημίας Αθηνών. Σημαντική είναι, επίσης, η συμβολή του στην ανέγερση του Αστεροσκοπείου Αθηνών.
Ο Σίμων Σίνας γεννήθηκε στης Βιέννη στις 15 Οκτωβρίου 1810, διπλωμάτης και επιχειρηματίας. Καταγόταν από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου και ήταν γιος του εθνικού ευεργέτη και επιχειρηματία Γεωργίου Σίνα.
Φοίτησε στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης όπου σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία. Εργάστηκε στις οικογενειακές επιχειρήσεις και ήταν κληρονόμος της κολοσσιαίας πατρικής περιουσίας. Δεν συνέχισε όμως τις οικονομικές δραστηριότητες του πατέρα του, αλλά εισήγαγε νέες μεθόδους καλλιέργειας στα απέραντα κτήματά του.
Υπηρέτησε το ελληνικό δημόσιο ως πρόξενος στη Βιέννη και διετέλεσε υπουργός σε κυβερνήσεις διαφόρων χωρών: στην Αυστρία, στη Βαυαρία και στη Γερμανία. Βοήθησε οικονομικά, μεταξύ άλλων, στην αποπεράτωση της Μητρόπολης Αθηνών και της Ακαδημίας Αθηνών, που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν.
Στην Αυστροουγγαρία προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά για φιλανθρωπικούς και πνευματικούς σκοπούς: Ουγγρική Ακαδημία στη Βουδαπέστη, Εμπορική Σχολή Βιέννης, Εταιρεία Φίλων Μουσικής Βιέννης, νοσοκομεία και βρεφοκομεία της Βουδαπέστης.
Στην Ελλάδα ο Σ. Σίνας συνέχισε τις δωρεές του πατέρα του προς φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, χορηγώντας σημαντικά ποσά για την αποπεράτωση του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου και τη συντήρηση του Αστεροσκοπείου, για την καλύτερη λειτουργία του οποίου τοποθέτησε (1858-1884) τον διακεκριμένο Γερμανό Γιόχαν Φρήντριχ Γιούλιους Σμιτ. Έγινε επίσης κάτοχος οικοπέδων στο κέντρο της Αθήνας και του γνωστού στο Ίλιον «Επτάλοφου» ή «Πύργου της Βασιλίσσης» (1870). Όμως δεν μπόρεσε να έρθει ποτέ στην Ελλάδα.
Πολιτογραφήθηκε Έλληνας (1858), διορίστηκε αμέσως πρέσβης της Ελλάδας στις αυλές της Βιέννης, του Μονάχου και του Βερολίνου. Φιλοοθωνικός, διατήρησε τη θέση του σιωπηρά και μετά τη μεταπολίτευση του 1862, αλλά ύστερα από δύο χρόνια παραιτήθηκε.
Τιμήθηκε επανειλημμένα από την Ελλάδα και την Αυστρία. Το 1864 ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος Ιωσήφ του απένειμε τον τίτλο του αυλικού μυστικοσυμβούλου. Το κοινωνικό και πολιτιστικό έργο του συνέχισε μετά το θάνατό του η σύζυγός του Ιφιγένεια Σίνα, η τελευταία από τους ευεργέτες της οικογένειας. Η κόρη του παντρεύτηκε τον Γεώργιο Μαυροκορδάτο, γιο του Αλέξανδρου Μαυροκοδάτου.
